Όπως αναφέρει η Tima Kurdi:
Αυτό το ναυάγιο φέρνει πίσω τον πόνο μου, τον πόνο μας. Είμαι συντετριμμένη. Σπαράζει η καρδιά μου για όλες τις αθώες ψυχές που χάθηκαν και δεν είναι απλά αριθμοί σε αυτόν τον κόσμο. "Ποτέ ξανά" ακούσαμε το 2015, το άκουσα αμέτρητες φορές. Και τι άλλαξε; Πόσες αθώες ψυχές έχουν χαθεί στη θάλασσα από τότε; Θέλω να σας πάω πίσω στις 2 Σεπτεμβρίου 2015, όταν όλοι σας είδατε την εικόνα του ανιψιού μου, του 2χρονου μωρού που βρισκόταν στην τουρκική παραλία. Τι αισθανθήκατε όταν είδατε την εικόνα του; Τι είπατε, τι κάνατε; Εγώ, όταν έμαθα για τον πνιγμό του ανιψιού μου, έπεσα στο πάτωμα κλαίγοντας και ουρλιάζοντας όσο πιο δυνατά μπορούσα γιατί ήθελα να με ακούσει ο κόσμος! Γιατί αυτούς; Γιατί τώρα; Και ποιος είναι ο επόμενος; Από τότε, αποφάσισα να υψώνω τη φωνή μου και να μιλάω για όλους όσους δεν ακούγονται. Και κυρίως για τον ανιψιό μου, το αγόρι στην παραλία, τον Alan Kurdi, του οποίου η φωνή δεν θα ακουστεί ποτέ ξανά. Σας παρακαλώ, μη σιωπάτε και προσθέστε τη φωνή σας στη δική μου. Δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια και να γυρίσουμε την πλάτη σε ανθρώπους που ζητούν προστασία. Ανοίξτε την καρδιά σας και υποδεχτείτε τους ανθρώπους που καταφεύγουν στο κατώφλι σας.
Η ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική πρέπει να αλλάξει τώρα. Έπρεπε να αλλάξει εδώ και πολύ καιρό. Πρέπει να παρέχει ασφαλείς τρόπους διαφυγής. Η οικοδόμηση ενός τείχους δεν αποτελεί λύση. Η κατάσχεση διασωστικών πλοίων απλώς και μόνο επειδή διέσωσαν ζωές δεν είναι λύση. Το να κατηγορούμε τους ανθρώπους ως διακινητές δεν είναι λύση. Οι άνθρωποι υποφέρουν και πάντα θα βρίσκουν τρόπο να διαφύγουν. Έχετε τη δύναμη να αποφασίσετε αν πρέπει να ακολουθήσουν επικίνδυνες διαδρομές επειδή δεν υπάρχει άλλος τρόπος να διαφύγουν. Ενεργήστε σύμφωνα με αυτό!"
Το πλήρες κείμενο της επιστολής, συμπεριλαμβανομένης με της λίστας υπογραφουσών οργανώσεων, είναι διαθέσιμο εδώ.
